سلام خدمت همه ی دوستان عزیز ...خیلی خیلی خوشحالم که واس دیدن وبلاگ من اومدین قدمتون واقعا رو چشم من البته این وبو واس خودم ساختم یادگاری بمونه ههه . امیدوارم از ظاهرم که شده از مطالب وبلاگم خوشتون بیاد و... دیگه همین

♥بهزاد نباتی متولد 1373 دانشجو دانشگاه حکیم جرجانی  رشته ی زبان گرگان♥

♥درضمن اگه نظرم گذاشتین ممنون میشم♥

دِلَم میخواد ! خُدا بیاد بِهِم بِگه : دیوونَم کَردی بیا اینَم هَمونی که میخواستی . . . !

خدایا ببخش امانت دار خوبی نبودم
دلی که داده بودی شکست .....

با من تلخ حرف نزن
من خودم زهر مارم …



گذشته هایی که حالمان را گرفته است…
آینده ای که حالی برای رسیدنش نداریم..
و حال هم حالمان را به هم میزند…
چه زندگی شیرینی …!





مشکل از خود ماست
واسه کسی که یه قدم واسمون برمی داره
دو کیلومتر می دویم

یه بچه دیدم که داشت گریه میکرد و میگفت هیچ کس با من بازی نمیکنه ! تو دلم گفتم تو بزرگ شو . . . ببین چه بازی هایی که باهات نمیکنن . . .

خدایا حساب لطفا…
باقیشم مال خودت…
منو خلاص کن
سیر شدم از شدم

وقتی که گریه م میگیره ، دلم میگه مبارکه
قدر اشکات رو بدون \”
هنوز چشمات بی کلکه\” \”

اگه عشقت باهات راه نیومد
یقین داشته باش
بایکی دیگه داره مثه اسب میتازه….

خستـــــه ام از

” تـــــو نوشتـــــن ”

کمـــــی از “خـــــودم” می نویســـــم ...!

ایـــــن منـــــم کـــــه

دوستتـــ♥ــــ دارم ..........!
 

دستهایـــــم خالی انـــــد …

جـــــایِ خالـــــیِ دستهـــــایِ تـــــو را ...

هیچ کـَــــس برایـــــم پُـــــر نمیکنـــــد ….!!!

راستـــــ میگفتـــــ شاملـــــو :

دستهـــــایِ خالـــــی را بایـــــد بـــــر ســـــر کوبیـــــد …...!

تنهــــــــا نشستــــه ای ...!

هیــــچ کــــس تــــو را بــــه یــــاد نمــــی آورد ...

ایــــن همــــه آدم

تــــویِ دنیــــایِ بــــه ایــــن بزرگــــی ...

و تــــــــو

حتــــــــی

آرزویِ یکــــ نفــــر هــــم نبــــــــودی .............!

آرام بـگیــر دلـــم …

تـنــگ نـشــو بــرایـش …

مـگــر نـشـنیــدی جـملــه ی آخــرش را !

“چــیـزی بـیـنمــان نـبــوده”

وقتي پشت سر پدرت از پله ها مياي پايين و ميبيني چقدر آهسته ميره ، ميفهمي پير شده !

وقتي داره صورتش رو اصلاح ميکنه و دستش ميلرزه ، ميفهمي پير شده !

وقتي بعد غذا يه مشت دارو ميخوره ، ميفهمي چقدر درد داره اما هيچ چي نميگه...

و وقتي ميفهمي نصف موهاي سفيدش به خاطر غصه هاي تو هستش ، دلت ميخواد بميري...

من نبودم و تو بودی ،

بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،

حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ،

هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی ...

ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،

ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،

اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .

دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،

که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،

خاک پایت هستم تا هست و نیست هست .

به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم .

وقتی مادرت در کنارت هست،خوب نگاهش کن

به تمام جزئیاتش...

به لبخند بین حرف هایش...

به سبک ادای کلماتش،

به شیوه ی راه رفتنش،نشستنش...

به چشم هاش خیره شو...

دستهایش را به حافظه ات بسپار...

گاهی آدم ها انقد سریع میروند،که حسرت یک نگاه سرسری را هم به دلت میگذارند...

آن هنگام که مادرت پیرتر میشود؛

و چشمهای گرانبها و با ایمان او،

زندگی را آنگونه که [زمانی میدید ] نمیبینند؛

زمانیکه پاهایش فرسوده میگردند،

و برای گام برداشتن نمیتوانند او را یاری دهند؛

در آن هنگام بازوانت را برای یاری او به کار گیر،

با خوشی و سرمستی از او نگاهبانی کن،

زمانی که اندوهگین است،

بر توست که تا آخرین گام او را همراهی کنی،

اگر از تو چیزی میپرسد،

او را پاسخگو باش،

و اگر دوباره پرسید،

باز هم پاسخگو باش،

و اگر دگربار پرسید، دگربار پاسخش گو،

نه از روی ناشکیبایی، بلکه با آرامشی مهربانانه،

واگر تو را به درستی درنمی یابد،

شادمانه همه چیز را برای او بازگو،

ساعتی فرا میرسد، ساعتی تــــلــــخ،

که دهان او دیگر هیچ درخواستی را بیان نمیکند !!!

فراموش نکن منو

فراموشم نکن نشستی یه جای شلوغ و داری با دوستات خوش میگذرونی چقد شادی و دلت خوشبحالشه! داری میگی و میخندی و ادا در میاری و فکر میکنی الان دیگه باید همه چی و فراموش کنی!! ولی یه لحظه یه جرقه یه سیخونک باعث میشه... دوباره بری تو فکرش چون فراموشش نکردی... دیگه اون خوشی و سر خوشی کوفتت میشه وقتی حس میکنی اونم دیگه تورو فراموش کرده از اینکه خودت میزنی به خریت و داری این همه وقت خودت و گول میزنی که با ول بودن و خودت و الکی خوش کردن میتونی فراموشش کنی میترسی از اینکه بشینی یه فکر اساسی واسه خودت بکنی اون همه روزای خوب اون همه حرفای قشنگ اون همه حرفای عاشقانو و زیبا اون همه خواستن و دوست داشتن همه فرامــــــوش شـــــــــــــــــــــــــــدن الان فقط خودتی و خودت کسی نیس بعضی از خواستنا الکین ولی تو که الکی نیستی زنده ای داری نفس میکشی بعضی وقتا این فراموش شدن تو رو به خودت میاره وقتی میبینی چیزای دیگه هم به جز اونی که تو کلید کردی بهش وجود داره به خودت میگی خدایا دو راه بیشتر ندارم یا اینکه فراموشش کنم و بچسبم به زندگیم یا اینقد راجع بهش فک کنم و غصه بخورم تا جونم درآد... میدونم سخته ولی چاره دیگه نداری باید فراموش کنی اونی که دوسش داری و چون اون تو رو فراموش کرده و از یاد برده خاطراتتم انداخته تو سطل اشغالی که خیلی وقته چال شده حتی دیگه واسش مهم نیست که چی به سرت اومده این و مطمئن باش که هیشکی دلسوزتر از خودت واست نیس پس فراموش کن اون همه بی وفایی و اون همه ناراحتی و که به خاطرش تحمل کردی پشت دستت و داغ میکینی و به خودت میگی دیگه بسه میخوام برای خودم زندگی کنم میخوام عاشق خودم باشم! میخوام عاشق خدا و پدرو مادرم باشم میخوام عاشق تک تک لحظه های زندگی که نکردم باشم می خوام فراموشت کنم... زمانی انقدر باورت داشتم که وقتی میگفتی "باران" خیس میشدم...